Reviews សៀវភៅ “អនុស្សាវរីយ៍ ៣៤ ឆ្នាំ”
ស្នាដៃនិពន្ធ អ្នកនិពន្ធរតនា
ពេលខ្លះក៏ឆ្ងល់បងស្រី រតនា ដែរ។ ហេតុអីសៀវភៅរបស់បងនីមួយៗធ្វើឱ្យប្អូនស្រីម្នាក់នេះជ្រួលជ្រើមខ្លាំងម្លេះ ហើយក៏លង់ស្រឡាញ់ដកចិត្តមិនរួចទៀត នេះជាស្នាដៃនិពន្ធទី២ របស់បងដែលធ្វើឱ្យចិត្តរបស់ខ្ញុំរង្គោះរង្គើនៅមិនសុខ នៅពេលឃើញគេបានកាន់សៀវភៅរាងតូចច្រឡឹងពណ៌សមួយនេះ ( ដំបូងច្របូកច្របល់ចង់ស្លរឈាម )។
តូចតែខ្លឹម អរគុណបងស្រីសម្រាប់កំណត់ហេតុមួយដ៏ស្រស់ស្អាតបែបនេះ កំណត់ត្រាជីវិតមួយដែលតាក់តែងឡើងមកពីការចងចាំល្អៗ របស់ក្មេងស្រីម្នាក់តាំងតែពីតូចរហូតដល់ធំ។
អរគុណដែលនាំអារម្មណ៍ប្អូនស្រីម្នាក់នេះឱ្យធ្លាក់ចូលទៅកាន់អតីតកាលមួយជាមួយបងដោយតាមរយៈសៀវភៅដ៏តូចច្រឡឹងមួយនេះ ចាប់អានញញឹមតាំងពីសន្លឹកទំព័រដំបូង កំណត់ហេតុមួយដែលមានតែរឿងសប្បាយ រីករាយ មានអនុស្សារីយ៍ និងមានតែជាការចងចាំល្អៗសម្រាប់ជីវិតមនុស្សស្រីម្នាក់។
អានហើយពេលខ្លះក៏នឹកច្រណែននឹងបងស្រីដែរ ជាពិសេសទំព័រទី២៨ បងមិនត្រឹមតែធ្វើឱ្យខ្ញុំច្រណែនទេ ថែមទាំងទៅអន្ទងទឹកភ្នែករបស់ខ្ញុំឱ្យស្រក់ចុះមកទៀត បងសំណាងណាស់ដែលមានបងស្រីដែលគួរឱ្យស្រឡាញ់បែបនោះ។
ពាក្យមួយឃ្លាដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍គឺ “អ្វីដែលយើងគួរធ្វើ គឺរក្សាការចងចាំល្អៗ” នឹងមានចំណុចមួយទៀតគឺ “អនុស្សាវរីយ៍! គឺជាការចងចាំមួយ ការចងចាំ! វាគួរតែជារឿងល្អៗ គួរតែជារឿងដែលធ្វើឱ្យមនុស្សមានអារម្មណ៍ល្អ។ រឿងមិនល្អ មិនសប្បាយចិត្តរំឮកធ្វើអី?” ។ មែនថាទៅជីវិតរបស់មនុស្សយើងម្នាក់ៗមានគ្រប់បែបផែន មានគ្រប់រសជាតិ ហើយក៏មានទាំងរឿងអាក្រក់ៗនិងរឿងល្អៗចូលមកក្នុងជីវិតរបស់យើងផងដែរ។
ប៉ុន្ដែសម្រេចលើយើងទេតើ ថាចង់រក្សារឿងអាក្រក់ ឬក៏ចង់រក្សាទុករឿងល្អៗ។ ខ្ញុំចាំបានថាកាលពីខ្ញុំរៀនថ្នាក់ទី៨ គឺខ្ញុំចាប់ផ្ដើមរៀនចេះសរសេរកំណត់ហេតុ ប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្ញុំ និងសរសេររហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ កំណត់ហេតុមួយដែលខ្ញុំបានដាក់ងារវាថា កំណត់ហេតុជីវិត និងមួយទៀត កម្រងអនុស្សាវរីយ៍។
ក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុជីវិតរបស់ខ្ញុំ មានវត្តមានឈ្មោះមិត្តភក្ដិរបស់ខ្ញុំ និងទឹកដៃសរសេរអក្សររបស់ពួកគេក៏បានចារទុកក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុជីវិតរបស់ខ្ញុំផងដែរ។
លើសពីនេះឈ្មោះនិងប្រវិត្តរូបសង្ខេបរបស់ខ្ញុំក៏មាននៅលើកំណត់ហេតុរបស់មិត្តខ្ញុំម្នាក់ដែរ អរគុណ!កាលនោះដែលគេបានអនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំបានសរសេរនៅលើកំណត់ហេតុមួយនោះ ។
ពេលនេះខ្ញុំក៏កាន់តែរំភើបពេលដែលខ្ញុំបានអានដល់ទំព័រទី៦៩ នៃសៀវភៅ “អនុស្សារីយ៍ ៣៤ ឆ្នាំ” របស់បងស្រីអ្នកនិពន្ធរតនា រំភើបខ្លាំង ខ្លាំងរហូតខំប្រឹងអានទាំងអួលដើមក ហើយក៏មិននឹកស្មានដល់សៀវភៅដ៏តូចច្រឡឹងមួយនេះមានវត្តមាន ពណ៌ខ្មៅ ដែលជានាមមួយដែលខ្ញុំស្រឡាញ់និងប្រើជំនួសឈ្មោះរបស់ខ្ញុំ។
ខ្ញុំមិននឹកស្មានដល់ថា ខ្ញុំនឹងមានវត្តមាននៅលើកូនសៀវភៅពណ៌សមួយនេះទេ នេះជាលើកទី២ហើយដែលខ្ញុំមានឈ្មោះនៅក្នុងកំណត់ហេតុម្ដងទៀត។ ប៉ុន្ដែជាលើកទី១ ដែលមានផ្ទាំងគំនូររបស់ខ្ញុំនៅលើកំណត់ហេតុរបស់អ្នកនិពន្ធ ( និយាយតាមត្រង់ចុះបេះដូងលោតបុករណ្ដំគ្នាខ្លាំងណាស់ចា៎ ហើយក៏បេះដូងហោះហើរតាំងពីសៀវភៅមួយនេះមិនទាន់លេចចេញជារូបរាងផងដែរ )។
ខ្ញុំដឹងថាកំណត់ហេតុដ៏តូចមួយនេះ អ្នកនិពន្ធមិនត្រឹមតែបង្កើតឡើងដើម្បីតែចងក្រងការចង់ចាំល្អៗរបស់គាត់នោះទេ។ អ្នកអានហើយអ្នកឃើញទេ សន្លឹកទំនេរចន្លោះទុកនោះ អេ៎! គឺទុកឱ្យអ្នកដែលបានអានរួចហើយចូលរួមសរសេរកំណត់ហេតុជាមួយគាត់និងណា អនុស្សារីយ៍ទាំងឡាយដែលអ្នកធ្លាប់ឆ្លងកាត់កន្លងមក សរសេរចូលទៅណា៎។
បងស្រី រតនា ជាអ្នកនិពន្ធម្នាក់ដែលបាននិពន្ធខ្សែរឿងជាច្រើន រឿងមួយដែលបានផុសចេញរូបរាងរួចមកហើយគឺ សៀវភៅពណ៌ផ្ទៃមេឃដែលមានរូបស្បែកជើងកែងចោតមួយ សៀវភៅមួយនោះគឺ “វិថីជីវិត” រួមទាំងជាអ្នកនិពន្ធអំពីខ្សែជីវិតរបស់គាត់ផងដែរ តួយ៉ាងដូចនៅក្នុងសៀវភៅ “អនុស្សាវរីយ៍ ៣៤ ឆ្នាំ” នេះ។ ហើយខ្ញុំ and you ក៏ជាអ្នកនិពន្ធផងដែរគឺជាអ្នកនិពន្ធពីជីវិតរបស់យើងរៀងៗខ្លួនហ្នឹងណា ។
ខ្ញុំនឹងស្រង់យកពីសៀវភៅកំណត់ហេតុដែលជាការចងចាំល្អៗរបស់ខ្ញុំមកចារទុកនៅក្នុងសៀវភៅដ៏តូចច្រឡឹងមួយនេះរួមជាមួយបងស្រី អ្នកនិពន្ធរតនា ផងដែរ។ you ចាំកាលទៀតចាប់ប៉ាកការបស់ you ហើយសរសេរទៅ ( យ៉ាងហោចណាស់ក៏យើងបាននិពន្ធរួមជាមួបងរតនាដែរណ៎ )។
Note: សៀវភៅពណ៌សដ៏តូចច្រឡឹងមួយនេះខ្ញុំទទួលបានមកជាអំណោយ ខ្ញុំនឹងមើលថែឱ្យបានល្អ ពេលដែលអានចប់ពេលណានឹងចែករំលែកទៅកាន់អ្នកឯទៀត ប៉ុន្ដែការចែករំលែករបស់ខ្ញុំសម្រាប់តែអ្នកដែល ចេះមើលថែ ស្គាល់និងឱ្យតម្លៃពីសៀវភៅមួយនេះតែប៉ុណ្ណោះ។
មិនសូវចេះ Reviews ទេណាបង
ដោយក្ដីគោរពស្រឡាឡាញ់ពីប្អូនស្រី: ពណ៌ខ្មៅ
រូបភាព: សៀវភៅ “អនុស្សាវរីយ៍ ៣៤ ឆ្នាំ”
និពន្ធដោយ: អ្នកនិពន្ធ រតនា
