បុរសវ័យជិត ៥០ឆ្នាំ
អង្គុយទល់មុខក្មេងស្រីជំទង់វ័យប្រហែល ១៥ឆ្នាំ នៅក្នុងហាងកាហ្វេមួយ។
ទាំងពីរនាក់ក្នុងសម្លៀកបំពាក់ ហំហួន កាយវិការថ្លៃថ្នូរ។
ជាបិតាដែលគួរឱ្យគោរព
កំពុងប្រើពាក្យទូន្មានទៅកូនស្រីដែលកំពុងស្ថិតក្នុងវ័យភ្លើតភ្លើន
ធ្វើឱ្យនាងស្រក់ទឹកភ្នែកផង សើចផង ពេលខ្លះក៏ប្តូរកាយវិការស្រគត់ស្រគំ ពេលខ្លះក៏ញិញ៉ក់គួរឱ្យស្រលាញ់។
គាត់ប្រើពេលតែ ៣០នាទីទូន្មានបុត្រី
ឱ្យនាងយល់ហើយមិនឱ្យនាងទទួលអារម្មណ៍អាប់អួរសម្រាប់ថ្ងៃថ្មីរបស់នាងឡើយ។
ខ្ញុំលួចអានដោយស្ងប់ស្ងាត់ហើយវិភាគ:
មានបុត្រពេលមានជីវភាពល្អសមរម្យ
មានបុត្រពេលមានអាយុចាស់ទុំបន្តិច
គឺល្អណាស់!
នៅពេលដែលជីវភាពមិនលំបាក ការផ្តល់ឱ្យបុត្រកាន់តែបានច្រើន
ទាំងការអប់រំ សម្ភារៈលើកទឹកចិត្ត ការមើលថែ…
គ្រួសារដែលមានជីវភាពប្រសើ បុត្រនឹងមិនមានសំពាធ
ឬទទួលការបាក់ទឹកចិត្ត ដោយសារបញ្ហាជីវភាពរបស់ឪពុកម្តាយឡើយ។
ឪពុកម្តាយក្នុងវ័យចាស់ទុំមានលទ្ធភាពអប់រំបុត្របានប្រសើ
រ។
ដោយយោងទៅលើ អាយុ បទពិសោធន៍ សង្គម និងភាពជិតស្និទ្ធរបស់ឪពុកម្តាយ
ពួកគាត់អាចស្វែងយល់និងឃុំគ្រងភាពលូតលាស់ផ្លូវគំនិតរបស់បុត្របានច្រើន
អាចទាយដឹងថាបុត្រពួកគាត់កំពុងធ្វើអី និងចង់ធ្វើអ្វី។
ដូច្នេះឪពុកម្តាយអាចត្រៀម និងមានយុទ្ធសាស្ត្រទប់ស្កាត់
និងបណ្តុះបណ្តាល។
ហើយគ្រប់សកម្មភាពតែងតែមានការបញ្ជាក់ចំពោះហេតុ និងផល
ដែលធ្វើឲ្យបុត្ររបស់ពួកគាត់កាន់តែជឿជាក់ទៅលើគាត់។
ឪពុកម្តាយដែលពូកែ តែងតែអាចផ្តល់អារម្មណ៍ជា Hero សម្រាប់បុត្ររបស់ពួកគាត់បាន។
