ចង់រក្សាតម្លៃខ្លួនឯងគប្បីអោយឧស្សាហ៍ប្រើពាក្យ អរគុណ និង សុំទោស។
ការអរគុណធ្វើអោយមនុស្សដែលបានធ្វើគុណលើអ្នកមានសេចក្តីពេញចិត្តក្នុងការធ្វើគុណនោះ។ មិនថាជាគុណតូចតាច ឬធំដុំ បំណាច់នឹងព្រមទទួលគុណនោះហើយ ក៏គួរអ្នកចេះប្រើពាក្យអរគុណដើម្បីសម្តែងពីការដឹងគុណ ឬរីករាយទទួលគុណនោះដែរ។
បើទោះជាអ្នកមិនទទួលគុណនោះ អ្នកក៏បានទទួលទឹកចិត្តពីមនុស្សដែលចង់ធ្វើគុណមកលើអ្នក ដូច្នេះមិនក៏ធ្ងន់អ្វីនឹងនិយាយពាក្យអរគុណដើម្បីជាការបង្ហាញពីសុជីវធម៌ដែរ។
ពាក្យសុំទោស អ្នកខ្លះក៏ចាត់ទុកថាការនិយាយវាចេញមកធ្វើបាក់មុខ អស់តម្លៃ។ តែផ្ទុយទៅវិញតម្លៃរបស់អ្នកនឹងមិនបាត់បង់ទេ បើអ្នកប្រើពាក្យសុំទោសដោយសេចក្តីដឹងកំហុស។
ផ្ទុយទៅវិញបើអ្នកដឹងខុសហើយមិនទទួលខុស មិនសុំទោស ឬមិនទទួលដឹងថាខ្លួនបានធ្វើខុស នោះតម្លៃរបស់អ្នកនឹងធ្លាក់ចុះទៅតាមទង្វើរបស់អ្នកដូចគ្នា។
ពេលខ្លះ អ្នកមិនបានខុសនឹងកំហុសមួយនោះទេ តែអ្នកអាចប្រើពាក្យសុំទោស ក្នុងហេតុផលមួយ គឺដើម្បីធ្វើអោយមនុស្សដែលអ្នកស្រលាញ់បានសប្បាយចិត្ត។
ឧស្សាហ៍និយាយពាក្យសុំទោសធ្វើអោយមនុស្សនៅក្បែរទទួលអារម្មណ៍ថាគាត់ទទួលបានការស្រលាញ់ និងគោរពអំពីអ្នក។
តែយ៉ាងណាមិនគួរធ្វើអោយមានកំហុសច្រើន ឬកំហុសដដែលហើយអាងលើពាក្យសុំទោសនោះទេ។
ពាក្យ អរគុណ និងពាក្យ សុំទោស សម្រាប់ខ្ញុំគឺជាសុជីវធម៌ដ៏ប្រពៃ ក៏ជាទង្វើសម្តែងនូវសេចក្តីស្រលាញ់ និងគោរព ហើយក៏បង្ហាញពីសេចក្តីថ្លៃថ្នូររបស់មនុស្ស។
ខ្ញុំតែងព្យាយាមដាស់តឿនខ្លួនឯងអោយប្រើពាក្យនេះអោយបានញឹកញាប់ មិនថាអ្នកនោះមានអាយុ ឬឋានៈតូចទាបជាងខ្ញុំក៏ដោយ។