អណ្តាតខ្ញុំសាុំនឹងរសជាតិល្វីងរបស់កាហ្វេ ខ្ញុំលែងទទួលដឹងថាកាហ្វេល្វីងប៉ុនណា។
គេថាកាហ្វេខ្មៅល្វីងណាស់ គេថាញ៉ាំកាហ្វេធ្វើទុក្ខខ្លួនណាស់
គេប្រកែកញ៉ាំកាហ្វេមិនបាន។
វាដូចទៅនឹងមនុស្សដែលមកប្រាប់ខ្ញុំថា គេកំពុងពិបាកណាស់ គេហត់ណាស់ គេពិបាកទៅមុខទៀត។
ស្តាប់ទុក្ខសោករបស់គេ ដៃកាន់កែវកាហ្វេខ្មៅលើកផឹក
ខ្ញុំទទួលបានរសជាតិល្វីងខ្លះៗវិញ តែខ្ញុំនៅតែអាចលេបភាពល្វីងចូលទៅក្នុងពោះ។
កាហ្វេល្វីង តែវាបន្សល់ភាពផ្អែមក្រោយពេលខ្ញុំបានលេបភាពល្វីងចូលពោះអស់។ ខ្ញុំទ្រាំលេបទុក្ខសោកប្រចាំថ្ងៃ ព្រោះខ្ញុំរំពឹងថា ថ្ងៃមួយសុភមង្គលនឹងមកតាមក្រោយ។
ស្តាប់ការប្រកែកមិនញ៉ាំកាហ្វេរបស់មនុស្សមួយចំនួន ធ្វើឱ្យខ្ញុំមានការទុកចិត្តលើខ្លួនឯងកាន់តែច្រើន។
ខ្ញុំពូកែ! ព្រោះខ្ញុំអាចញ៉ាំកាហ្វេខ្មៅមិនដាក់ស្ករបាន ទាំងដែលមនុស្សមួយចំនួនមិនព្រមញ៉ាំកាហ្វេ។
ខ្ញុំពូកែ! ព្រោះខ្ញុំអាចប្រឈមទុក្ខប្រចាំថ្ងៃ ទាំងដែលមនុស្សមួយចំនួនកំពុងកំសាកនឹងបញ្ហាតូចតាច។
ខ្ញុំដឹងថាខ្លួនឯងរឹងមាំណាស់ បើទោះជាពេលខ្លះខ្ញុំហត់បន្តិច តែខ្ញុំមិនដែលចង់ឈប់ដើរទេ។ ខ្ញុំជឿជាក់លើសមត្ថភាពរបស់ខ្លួនឯង ការខំប្រឹងប្រែងកន្លងមក ខ្ញុំជឿណាស់ទៅលើផលដែលខ្ញុំតែងទទួលបាន តិចឬច្រើនវាទៅលើការខំប្រឹងប្រែង និងសំណាងរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំជឿថា បើខ្ញុំមិនឈប់ ខ្ញុំនឹងនៅតែទទួលបានផលទាំងនោះទៀត។