រសជាតិពិសេសរបស់ខ្ញុំគឺនៅពេលម៉ូតូខូច
ម្យ៉ាងដែរ! ជិះទៅមករាល់ថ្ងៃមិនដែលខូច មកខូចអីចំថ្ងៃហ្នឹង? ចុះខូចថ្ងៃណាទើបគួរ? ហិហិ…
មកពីគ្នាមិនដែលខូច ឲ្យគ្នាខូចមួយថ្ងៃទៅ!
បណ្តើរម៉ូតូជារសជាតិមួយដែលមិនងាយជួបទេ
ម៉ូតូខូចពេលនៅម្នាក់ឯង ជាបញ្ហាមួយ
ម៉ូតូខូចពេលកាបូបអត់មានលុយ កាន់តែជាបញ្ហាទៀតហើយ
សំខាន់ព្រលឹមម៉ោង៦ អត់លុយឲ្យគេ គេជេស្លាប់ហើយ
តើខ្ញុំគួរធ្វើយ៉ាងណា?
ខឹង! មួម៉ៅ! ឆ្លេឆ្លា? រត់រកគេជួយ?
អត់ទេ!
ខ្ញុំរីករាយនិងខ្យល់ត្រជាក់ដែលធ្លាក់ចុះមក
ខ្ញុំបណ្តើរម៉ូតូទៅរកជាង ក្នុងចិត្តបានសួរម៉ូតូខ្ញុំថា
“ឈឺហើយមែនទេ? កូនសម្លាញ់ “
ពេលនេះអត់មានលុយក្នុងកាបូបទេ តើខ្ញុំគួរធ្វើយ៉ាងម៉េច?
តើនរណាអាចយកលុយមកឲ្យខ្ញុំបាន? តើខ្ញុំគួររំខាននរណាទេ?
ខ្ញុំគ្រាន់តែអត់មានលុយនៅក្នុងកាបូប តែខ្ញុំមានវានៅក្នុងគណនីផ្សេងៗដែលតើ។
សម័យបច្ចេកវិទ្យា មិនចាំបាច់ឲ្យខ្ញុំត្រូវតែរំខានមនុស្សដែលស្រលាញ់ខ្ញុំនោះទេ។
គ្រាន់តែទៅដកលុយពីគណនីនោះមក ក៏អាចដោះស្រាយបញ្ហារួចទៅហើយ។
អ្នកមិនអាចចេះតែរត់គេចពីបញ្ហា ឬរត់ចោលបរិយាកាសសាំញ៉ាំណាមួយ ដោយទម្លាក់ឲ្យនរណាម្នាក់មកទទួលរងជំនួសឡើយ។
គួរតែរៀនជួយខ្លួនឯង សាកល្បងធ្វើខ្លួនឯងសិនមុននឹងសម្រេចចិត្តផ្តល់ឱកាសឲ្យនរណាម្នាក់សម្តែងទឹកចិត្ត។
អ្វីដែលគួរធ្វើបន្ទាប់គឺ ធ្វើចិត្តឲ្យត្រជាក់ រកវិធីសម្របជាមួយបញ្ហា។
ចាត់ទុកថាប្តូរបរិយាកាសមួយថ្ងៃទៅចុះ
ម៉ោងដែលធ្លាប់តែអង្គុយក្នុងហាងញ៉ាំកាហ្វេ ដើម្បីសរសេរអត្ថបទ ប្រែជាម៉ោងអង្គុយក្នុងផ្ទះជាងម៉ូតូ សរសេរអត្ថបទទៅវិញ។
ខ្ញុំត្រូវអរគុណម៉ូតូខូច ដែលផ្តល់រសជាតិថ្មីឲ្យអត្ថបទខ្ញុំ និងបទពិសោធន៍ថ្មីមួយឲ្យខ្ញុំ។ ពិសេសគឺប្តូររសជាតិកាហ្វេឲ្យខ្ញុំបានមួយថ្ងៃដែរ។
ឃើញទេ? នេះហើយជាវិធីរស់នៅជាមួយបញ្ហា
កុំហត់នឿយ កុំដាក់សម្ពាធឲ្យខ្លួនឯងពេក ត្រូវខំរស់ឲ្យសប្បាយជាមួយបញ្ហាដើម្បីបញ្ឈឺអ្នកដែលដាក់បញ្ហានេះមកលើអ្នក