បត់បែន!!

បត់បែនតាមបែបឆ្អិនក្បាលស៊ីក្បាល ឆ្អិនកន្ទុយស៊ីកន្ទុយ។ ជាប្រភេទមនុស្សដែលរត់រកតែខាងត្រូវ ធ្វើម៉េចឱ្យតែបានរួចខ្លួនមិនថាតម្លៃកិត្តិយសធ្លាក់ចុះ ឬបាត់បង់ក្តីគោរពគឺគាត់មិនខ្វល់។

ជាមនុស្សនេះណាត្រូវមានការសម្លឹងគិត វិភាគឬយល់ឃើញដោយខ្លួនឯង បើចេះតែបត់បែនតាមគេដូចចុងស្រល់បក់តាមខ្យល់ គ្មានអីជារបស់ខ្លួនឯងបែបនេះមិនថាកំពុងបត់ទៅខាងត្រូវក៏យើងនេះជាអ្នកត្រូវក្នុងតម្លៃទាប។

គេមិនឱ្យតម្លៃទេ មនុស្សហៃអើ ឬមនុសុ្សជាន់ទូកពីរនេះ។ មួយណាឱ្យដឹងមួយហ្នឹង ឆ្វេងផងស្តាំផង ខ្លាចធ្លាក់រណ្តៅណា៎។

យ៉ាងណាបត់បែនត្រូវរឿងក៏ជារឿងឆ្លាត មនុស្សខ្លះល្ងង់ហើយរឹងមានៈទៅខាងណាទៅខាងនោះហើយ ដឹងខុសក៏ត្បុលទៅ គាត់ខ្មាសបើសាកបត់បែន។កុំឈរសម្លឹងហើយបន្ទោសអ្នកចេះបត់បែនទាំងដែលខ្លួនឯងចង់បត់ដែរតែមិនអាចស្មានស្ថានការណ៍ទៅឬនៅបាន។ កុំច្រណែនដែលគេបានសុខព្រោះតែការបត់បែនដោយត្រឹមត្រូវ។

ការបត់បែនដោយភាពថ្លៃថ្នូរ គឺការមិនធ្វើដើម្បីឬចំពោះបុគ្គលឬប្រយោជន៍ ពិសេសមិនទ្រ មិនលន់តួរ។ ការបត់បែនដោយភាពថ្លៃថ្នូរ គឺការវិភាគសម្រេចចិត្តលើភាពត្រូវនិងខុស ហ៊ានទៅ ហ៊ាននៅដោយពឹងផ្អែកនៅលើគោលការត្រូវឬខុស សម មិនសម តែប៉ុណ្ណោះ។

គិតសិនសឹមគូរ! បត់ ឬមិនបត់ សម្រេចចិត្តឱ្យបានល្អ!

#អត្ថបទអ្នកនិពន្ធរតនា