នៅពេលដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាកំពុងខំតោងឡើងទៅដល់ទីដ៏ខ្ពស់មួយ ខ្ញុំស្រាប់តែមានអារម្មណ៍ថាចង់នៅទីនេះ ប៉ុណ្ណឹងបានហើយ!
ខ្ញុំមិនចាប់អារម្មណ៍ទីខ្ពស់មួយនោះ សួរថាខ្ញុំធ្លាប់ទៅដល់ទេ? អត់ទេ!
សួរថាបើអ្នកទៅដល់ទីខ្ពស់ទាំងនោះឱនមើលមកខ្ញុំ តើខ្ញុំឈឺក្បាលទេ? អត់ទេ!
ជីវិតរបស់ខ្ញុំមិនរស់ដើម្បីប្រជែងអ្នកណា រស់តាមតែរបៀប បើប៉ុណ្ណឹងសុខហើយ ខ្ញុំក៏ស្កប់ស្កល់។
ចិត្តលោភនេះណា៎ នឹងនាំឲ្យអ្នកហត់មួយជីវិត!
ការប្រជែងក៏ដូចគ្នា ប្រជែងមកពីច្រណែន បើច្រណែនហួសពេកអ្នកនឹងដេកឱបភ្លើងគ្មានថ្ងៃលែង។
មើលថែមហិច្ឆតាផងណា៎
អត្ថបទអ្នកនិពន្ធរតនា