លើកទី១! អានបានពាក់កណ្តាល ក៏ស្រាប់តែមានអារម្មណ៍ របួសដែលជិតនឹងជាសះទៅហើយនោះ ត្រឡប់មកឈឺពើតម្តងទៀត ដួងចិត្តដែលកប់ជ្រៅក្នុងរណ្តៅអនុស្សាវរីយ៍ចាស់ៗ ដូចជាកាន់តែកប់ជ្រៅទៅៗ…..មិនធ្លាប់គិតទេថានឹងអាចក្រោកចេញមកបាន រហូតដល់ទំព័រចុងក្រោយត្រូវបានអានបញ្ចប់ ក៏ស្រាប់តែមានអារម្មណ៍ថា ការដែលឱបក្រសោបស្រមោល វាជារឿងមិនគួរឲ្យកើតឡើងសោះ….
អានលើកទី២ចប់។ ប្រហែលជាត្រូវព្រមហើយ…
ព្រមទទួលថារណ្តៅអនុស្សាវរីយ៍ចាស់ៗមួយនេះ វាងងឹតណាស់
ងងឹតរហូតមើលអ្វីក៏មិនឃើញ…ព្រមហើយ ព្រមងើបចេញហើយ….
ពេលនេះក៏ក្លាហានក្រោកហើយ
នៅចាំតែអ្នកដែលព្រមហុចដៃ ទាញឡើងតែប៉ុណ្ណោះ…..
#សំណោកអនុស្សាវរីយ៍
#ស្នាដៃប្រលោមលោកដែលអាចនាំអ្នកចេញពីស្រមោលអតីតកាល_កុំរំលងឲ្យសោះណា
ប្រភពហ្វេសប៊ុក https://www.facebook.com/photo.php?fbid=568680164050396&set=a.131106924474391&type=3&theater