ស្នេហាគ្រាន់តែជាកាតព្វកិច្ចមួយតែប៉ុណ្ណោះ

មួយជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់ៗមិនដឹងថាមានរយៈពេលយូរប៉ុនណាទេ។

គ្រាន់តែដឹងថាមនុស្សម្នាក់ៗកើតមកភ្លាមគឺមានកាតព្វកិច្ចរួចទៅហើយ។

កាតព្វកិច្ចតួរនាទីនៅក្នុងគ្រួសារ ជាកូន ជាប្អូន ជាក្មួយ ជាចៅ។ ទាំងនេះហើយជានាមហៅរបស់អ្នកដែលជំពាក់គុណ។ ហើយតួនាទីរបស់អ្នកត្រូវសងគុណដល់មនុស្សដែលហៅអ្នកដោយនាមទាំងនោះ។

កាតព្វកិច្ចជីវភាពដែលមនុស្សគ្រប់រូបតែងខ្វាយខ្វល់ទោះជាអ្នកនោះកំពុងតែមានជីវភាពល្អរួចហើយក៏ដោយ។

ដើម្បីតែក្តីស្រមៃ និងភាពថ្កុំថ្កើន ធ្វើអោយអ្នកភ្លេចក្រុមគ្រួសារ ឬស្ទើរតែភ្លេចខ្លួនឯង។ ព្រោះតែដូច្នេះហើយទើបមានមនុស្សធ្វើការដល់គ្មានពេលវេលាគ្រប់គ្រានឲ្យគ្រួសារ ឬធ្វើការដល់ធ្លាក់ខ្លួនឈឺ។

កាតព្វកិច្ចបេះដូងគឺជាអ្វីដែលមនុស្សភាគច្រើនចាប់អារម្មណ៍បំផុត។ ស្នេហាបើនិយាយឲ្យខ្លីគឺផ្អែមណាស់ តែបើគិតឲ្យវែងគឺល្វីងជូរចត់ ហើយក៏ពិសពុលណាស់ដែរ។

បើអ្នកបំពេញកាតព្វកិច្ចបេះដូងមិនបានល្អ អ្នកនឹងទទួលបានថ្នាំពុលកម្រិតខ្លាំងបំផុតភ្លាម។

ព្រោះតែភាពលិចលង់ក្នុងស្នេហាខ្លាំងពេក នៅពេលដែលបាត់បង់វា អាចធ្វើឲ្យអ្នកបាក់ទឹកចិត្តភ្លេចការបំពេញកាតព្វកិច្ចផ្សេងៗទៀត។

សូមចាំថាស្នេហាគ្រាន់តែជាកាតព្វកិច្ចមួយតែប៉ុណ្ណោះ ស្នេហាមិនមែនជាជីវិតឡើយ ស្នេហាបាត់បង់ហើយតែដង្ហើមអ្នកនៅតែមាន។ ការងាររបស់អ្នកធ្វើមិនទាន់ចប់ទេ អ្នកមិនទាន់ដើរទៅដល់ជីវភាពក្នុងក្តីស្រមៃរបស់អ្នកនៅឡើយទេ។ ហើយក៏នៅមានមនុស្សជាច្រើនដែលជាម្ចាស់បំណុលគុណរបស់អ្នក សងគុណពួកគាត់ឲ្យហើយសិន ហើយអ្នកទៅណាក៏ទៅច៎ុះ។