រសៀលនឹកបង ចង់ជួបនួនល្អង សាសងវាចារ
ទោះដឹងពេលនេះ ប្រុសម្ចាស់ស្នេហា និន្រ្ទាហើយណា
ពុំគួររំខាន។
ស្នេហ៍ឆ្លងវេហា៍ កម្ពុជាកាណាដា ឆ្ងាយណាស់កល្យាណ
មិនដឹងធ្វើម្តេច អាចជួបភុំផាន ឱ្យដូចចង់បាន
ណាប្រុសជីវ៉ា។
រស់ទ្វីបផ្សេងគ្នា ចិត្តសែនវេទនា មិនអាចស្និទ្ធស្នាល
ចង់ឱ្យបងថ្នម លួងលោមកាយា ពេលចេញទៅណា
មានបងកំដរ។
មើលទៅស្នេហ៍គេ ល្អូកល្អើនម្ល៉េះទេ គេសុខណាស់ហ្ន៎
គេបានកៀកកិត ស្និទ្ធស្នេហ៍បវរ គេផ្អែមដូចស្ករ
ឱ្យអូនច្រណែន។
បងអើយឆាប់ភ្ញាក់ ឱ្យយើងពីរនាក់ ឆាប់បានសារសង
បើអូនcallទៅ ឆាប់លើកណា៎បង នឹកពេកកន្លង
ចង់ផ្តងសម្តី។
មេឃតែមួយទេ តែខុសម៉ោងពេល ថ្ងៃរះខាងបង
ថ្ងៃលិចខាងអូន មើលថ្ងៃពីរម្តង កុំភ្លេចបើកផង
Video Call. ។
ជាអ្នកធ្វើការ កិច្ចច្រើនពេកណា ដើម្បីបំពេញ
ជជែកមិនយូរ ត្រូវបិទcallវិញ ចិត្តសែនទោម្នេញ
ព្រោះមិនចង់ឃ្លាត។
បងឱ្យអូនទ្រាំ តាំងចិត្តឱ្យមាំ បងមិនវេរវៀច
រាល់ថ្ងៃបងខំ ធ្វើការឃ្មីឃ្មៀត សន្សំលុយទៀត
មកលេងកម្ពុជា។
បងឱ្យអូនចាំ មិនដល់មួយឆ្នាំ នឹងបានជួបគ្នា
មកស្អំបេះដូង ដែលធ្លាប់រងារ ឱ្យចិត្តអូនជា
ស្បើយពីការនឹក។
បងលួងអូនសើច ពេលឮសំណើច សម្លេងកក្អឹក
បងថាហ្នឹងហើយ ដែលបងរឭក បងចង់ឮញឹក
សម្លេងសើចអូន។
បងថាក្នុងលោក របស់គគោក មិនស្មើស្រីស្ងួន
បងផ្តាំរាល់ថ្ងៃ ឱ្យអូនថែខ្លួន រង់ចាំនឹមនួន
ចូលស្តីរៀបការ។
កំណាព្យអ្នកនិពន្ធរតនា
១៩ កញ្ញា ២០១៩