កំហុស

កំហុស! ពេលដែលវាក្លាយជាបន្ទុករបស់អ្នកណាម្នាក់ហើយ វានឹងក្លាយជាបញ្ហារបស់អ្នកនោះ។
បញ្ហា! នៅពេលដែលវាមិនទាន់ធ្លាក់ទៅលើអ្នក អ្នកអាចស្មានយល់ពីអារម្មណ៍ តែអ្នកគ្មានថ្ងៃជ្រួតជ្រាបទេថាមនុស្សដែលកំពុងទទួលវាកំពុងវាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាឱ្យប្រាកដ?កំហុសរបស់អ្នកដទៃ វាលាតត្រដាងច្បាស់ណាស់ដូចថ្ងៃកំពុងរះជះលើប្រាណ សូម្បីស្រមោលក៏លាក់មិនបាន។ តែបើជាកំហុសរបស់ខ្លួនងវិញ វាដូចស្ករមួយស្លាបព្រាបង់ក្នុងមហាសមុទ្រ។ ច្បាស់ណាស់! មនុស្សគឺអាត្មានិយម! តែកុំឱ្យភាពអាត្មានិយមនេះវាមានហួសហេតុពេក។ ទោះពេលនេះកំហុសខ្លះ វាបានក្លាយជាបញ្ហារបស់នរណាម្នាក់ តែមិនច្បាស់ទេថាជាកំហុសជារបស់គេនោះមែនឬមិនមែន? ក្នុងនាមជាអ្នកដែលគ្រាន់តែឈរនៅម្ខាង មើលពីចំងាយ ឬជាអ្នកដែលឈរមើលស្រមោលក្នុងវាំងននមួយ តែប្រកាន់ជាអ្នកពូកែទៅវិភាគរឿងហេតុដែលគេបានធ្វើ ឬធ្វើជាតុលាការយុត្តិធម៌ទៅកាត់ទោស កាត់ក្តីទាំងដែលរឿងរ៉ាវខ្លះមិនបានពាក់ព័ន្ធនឹងខ្លួនឯងផង។ ផ្ទុយទៅវិញ បើកំហុសនោះធ្លាក់លើអ្នកខ្លួនឯង អ្នកនឹងមានហេតុផលគ្រប់យ៉ាងសម្រាប់សុំការយោគយល់ អនុគ្រោះមែនទេ? 
កុំធ្វើអីចឹងអី! រៀនហត់នឹងរឿងរ៉ាវក្នុងលោកនេះខ្លះទៅ រៀនដកខ្លួនពីអ្វីដែលមិនពាក់ព័ន្ធនឹងខ្លួនយើងខ្លះទៅ!
រឿងគេសោះ យកហត់ដាក់ខ្លួនធ្វើអី? ហត់ទៅបានអីមក? បានតែបាត់បង់ភាពរីករាយ ពេលខ្លះអាចបាត់បង់មិត្តភាព ឬផលចំណេញផ្សេងៗ។កាត់បន្ថយខ្លះទៅរឿងដែលមិនពាក់ព័ន្ធនឹងជីវិតរបស់អ្នក កុំឈឺឆ្អាលពេក! មិនច្បាស់កុំចេះតែវិភាគផ្តេសផ្តាស់! វិភាគលើសចំណេះដឹងខ្លួនឯងពេកនាំឱ្យខ្មាសគេវិញទេ។

#អត្ថបទអ្នកនិពន្ធរតនា