ជីវិតដែលមានសំណាងមិនដឹងថាគួរតែមានអ្វីខ្លះនោះទេ។
តែខ្ញុំបែជាអរគុណដែលខ្ញុំមិនមានដូចអ្វីដែលអ្នកដទៃមាន។
ខ្ញុំអរគុណណាស់ដែលបានឱ្យខ្ញុំកើតនៅក្នុងគ្រួសារសាមញ្ញមួយ ដែលមានឱកាសបានឃើញម៉ាក់និងប៉ារាល់ថ្ងៃ បានញ៉ាំអាហារពេលល្ងាចជុំគ្រួសាររាល់ថ្ងៃ។
បើខ្ញុំនៅក្នុងគ្រួសារអភិជន ម្ល៉េះម៉ាក់ប៉ាខ្ញុំនឹងមិនមានពេលគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ខ្ញុំទេ។
ខ្ញុំមោទនៈណាស់ដែលស្ថានភាពគ្រួសារសាមញ្ញរបស់ខ្ញុំនេះជាឱកាសឱ្យខ្ញុំបានចេះគិត មានគំនិតចាស់ទុំឆាប់ជាងកូនដែលនៅក្នុងគ្រួសារអភិជន។ នៅពេលដែលខ្ញុំកំពុងតែចាប់ផ្តើមសន្សំប្រាក់ខែមួយរយដុល្លា ពួកគាត់ប្រហែលកំពុងបើកឡានស្ព័រដើរលេងនៅឡើយទេ។
គ្រួសារសាមញ្ញរបស់ខ្ញុំបង្រៀនឱ្យខ្ញុំស្គាល់ពីភាពលំបាកនៃការរកចំណូល បង្រៀនឱ្យខ្ញុំចេះខំរកច្រើនជាងសុំ។
ទាំងនេះហើយជាភាពលុតដំ ជាបទពិសោធន៍ដ៏អស្ចារ្យក្នុងជីវិត ដែលវាមានតម្លៃបំផុតសម្រាប់ខ្ញុំ ដើម្បីយកទៅចែករំលែកដល់ជំនាន់ក្រោយរបស់ខ្ញុំដោយមោទនៈភាព។ ❤️