មានអារម្មណ៍ថារបួសដែលកប់ជ្រៅជិតដែលនឹងជាសះស្បើយនៅក្នុងបាតបេះដូង វារើឡើងឈឺខ្លាំងវិញម្តងទៀតនៅពេលដែលអាន។ តែវាក៏ល្អប្រសើរទៅវិញនៅពេលដែលអានដល់ចុងបញ្ចប់។
តាំងពីចេះអានសៀវភៅមកនេះជាលើកទីពីរហើយដែលខ្ញុំយំខ្លាំងបំផុតតាមសាច់រឿង ព្រោះតែរឿងមួយនេះវាដូចនឹងអតីតកាលនៃខ្ញុំខ្លាំងណាស់.
ខ្ញុំបានបង្ហាញពីភាពអាត្មានិយមរបស់ខ្ញុំណាស់មែនទេ? ត្រូវហើយខ្ញុំអាត្មានិយមតាំងតែពីដើមខ្ញុំមិនអាចទៅជូនដំណើរគេនៅព្រលានយន្តហោះដូចដែលបានសន្យា។ មនុស្សពីរនាក់ស្រលាញ់គ្នាដោយគ្មានហេតុផលនោះទេ ប៉ុន្តែពេលខ្លះមានហេតុផលជាច្រើនដែលធ្វើអោយមនុស្សពីរនាក់មិនអាចស្រលាញ់គ្នា
គ្រប់យ៉ាងវាគ្រាន់តែជា #សំណោកអនុស្សាវរីយ៍ ដែលបានកន្លងហួសទៅហើយ។ យើងអាចគិតដល់អតីតកាលបាន តែយើងមិនអាចត្រឡប់ទៅរកអតីតកាលវិញបានទេ។
ការចាកចេញពីអតីតកាលដ៏សែនឈឺចាប់ជារឿងល្អបំផុតដែលធ្វើអោយយើងរកឃើញសុភមង្គលពិតប្រាកដនៅក្នុងជីវិតនាពេលបច្ចុប្បន្ន។ កុំនៅដិតដាមនឹងអតីតកាលយូរពេកព្រោះថាវាគ្រាន់តែជាពេលវេលាមួយដែលកើតឡើងសំរាប់បំពេញអោយបច្ចុប្បន្ននិងអនាគតតែប៉ុណ្ណោះ
ប្រភពហ្វេសប៊ុក https://www.facebook.com/photo.php?fbid=117233336632120&set=a.109788180709969&type=3&theater