អ្នកទាំងពីរនៅលើម៉ូតូរៀងខ្លួន ខ្ញុំឃើញដៃទាំងគូររបស់នាងខំចាប់ដៃម្ខាងរបស់គេមិនលែង
(ខ្ញុំសម្លឹងមើលពីក្នុងកញ្ចក់ឡាន ខ្ញុំបើកទៅហួសបន្តិច។ ដោយផ្លូវខាងមុខមានរោងការធំមួយសង់បាំងផ្លូវ ខ្ញុំបើកឡានត្រឡប់ក្រោយវិញ)
ខ្ញុំឃើញនាងឱនមុខយំម្នាក់ឯងលើម៉ូតូ…
ខ្ញុំស្មានដឹងថាគេចាកចេញទៅទាល់តែបាន គេមិនស្តាប់ពាក្យអង្វររបស់នាងទេ…
ហេតុអ្វីមនុស្សជ្រើសសាងអនុស្សាវរីយ៍ឈឺចាប់ក្រោមតំណក់ទឹកភ្លៀង? ហេតុអ្វីនាងខំបន្ទាបខ្លួនអង្វរមនុស្សដែលលែងចង់នៅ?
ក្នុងទ្រូងដែលគ្មានបេះដូង ទោះមានបេះដូងក៏អស់ក្តីស្រលាញ់… ចង់បានយកមកធ្វើអី?
ទឹកភ្នែកលាយតំណក់ទឹកភ្លៀង
នាងយំព្រោះនាងមិនចង់បាត់បង់
នាងយំព្រោះនាងរំពឹងបានក្តីអាណិតចុងក្រោយ…
តែម្នាក់នោះទៅហើយ… នាងធ្វើខ្លួនឱ្យកំសត់ធ្វើអី? នាងយំនៅទីសារធារណៈបែបនេះ អ្នកឃើញនាងយំ នឹងអាណិតនាង សើចចំអក ឬហួសចិត្ត ឬមិន សូម្បីតែទុកក្នុងចិត្ត…
នាងយំនៅទីសារធារណៈបែបនេះ នាងមិនខ្មាសគេទេឬ? នាងលែងខ្មាសហើយ ព្រោះនាងឈឺចាប់ជាងសេចក្ដីខ្មាស!
តែទឹកភ្នែកដែលហូរមកនឹងសួរថាមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ឱ្យតម្លៃទឹកភ្នែកនាង? ហេតុអ្វីនាងយំបែបនេះ?
ទោះទឹកភ្នែកប្រៃ តែភ្នែកនាងត្រូវទឹកភ្លៀងធ្វើឱ្យសាបអស់ទឹកភ្នែកលែងមានតម្លៃព្រោះនាងយំស្តាយមនុស្សគ្មានតម្លៃ
ទឹកភ្នែកដូចជាគ្រាប់ពេជ្រ បើជ្រុលជារមៀលចេញពីនេត្រា យ៉ាងហោចនាងត្រូវបានអ្វីឱ្យគាប់ចិន្តាដែរ។
យំចុះ បើអាចបង្វិលចក្រវាឡបាន
យំចុះ បើប្តូចិត្តគេកុំឱ្យទៅបាន
យំចុះ បើអាចប្តូឱ្យចិត្តឈប់ស្រលាញ់គេបាន
យំចុះ បើអាចលាងភាពល្ងង់ដែលមានកន្លងមកបាន
តែបើមិនបាន!
កុំចេះតែយំ កុំចេះតែឱ្យគេឃើញទឹកភ្នែក!
កំសត់ណាស់ដែលទៅអង្វរចិត្តគេកុំឱ្យទៅ
កំសត់ណាស់ដែលត្រូវអង្គុយយំម្នាក់ឯងក្រោមភ្លៀងរលឹម
ប្អូនស្រី…
ហួសហើយដែលបានធ្វើវា.. ខ្មាសគេប៉ុណ្ណឹងបានហើយ។
ដោះលែងខ្លួនឯងពីសេចក្តីអភ័ព្វនេះ ត្រូវខំរឹងមាំ រស់គ្មានគេឱ្យបាន។
អត់មានម្នាក់នោះ ផែនដីមិនទាន់រលាយទេ
រក្សាដង្ហើមរស់ឱ្យប្រសើរ ឱ្យគេស្តាយដែលលែងដៃអូននៅថ្ងៃនេះ។
ប្អូនស្រីរបស់បង… បើយើងមិនមែនជាអ្នកដទៃ ពេលនោះបងមិនឱ្យអូននៅយំម្នាក់ឯងទេ។