អ្នកនិពន្ធគេខ្ញុំមិនដឹងទេ តែអ្នកនិពន្ធបែបខ្ញុំនេះវាកើតចេញពីការសរសេរ។ ខ្ញុំចូលចិត្តការអានតិចជាងចូលចិត្តការសរសេរ។
ខ្ញុំធំនៅសម័យបច្ចេកវិទ្យាក្រដាសនិងប៊ិច កាលខ្ញុំនៅរៀនអត់មានទូរស័ព្ទកាន់ទេ ដូច្នេះពេលទំនេររបស់ក្មេងជំនាន់ខ្ញុំមានតែការសរសេរនិងអាន។ ខ្ញុំចូលចិត្តសរសេរពីការស្រមើលស្រមៃរបស់ខ្លួនឯង ធំឡើងចង់ធ្វើអី ហើយពេលបច្ចុប្បន្នត្រូវការអ្វីខ្លះដើម្បីដើរឱ្យត្រូវផ្លូវដែលចង់ទៅ។
ពេលខ្លះខ្ញុំសរសេរពីរឿងដែលខ្ញុំឆ្ងល់ ពេលខ្លះខ្ញុំសរសេររាយនាមរបស់ដែលខ្ញុំចង់បានមិនថាប៊ិចសៀវភៅថ្មីៗ ឬសម្លៀកបំពាក់ និងគ្រឿងតុបតែងថ្មីៗ ពេលខ្លះខ្ញុំរៀបរាប់ពីមិត្តភាពមួយដែលខ្ញុំស្រលាញ់។ មានពេលខ្លះខ្ញុំរៀនតែងចម្រៀងនិងកំណាព្យ កាលនោះខ្ញុំទើបតែអាយុ១៥ ១៦ឆ្នាំទេ។
តែក្រៅពីកំណាព្យនិងបទចម្រៀង ខ្ញុំសរសេរអីមិនដែលចប់ទេខ្ញុំមិនដឹងថាអត្ថបទឬប្រលោមលោកគេសរសេរយ៉ាងម៉េចទេ។
ខ្ញុំធ្លាប់មិនស្កប់ស្កល់ពីអ្វីដែលអ្នកនិពន្ធបានសរសេរ ខ្ញុំធ្លាប់សួរខ្លួនឯងចុះម៉េចមិនធ្វើអ្នកនិពន្ធទៅ ពេលនោះខ្ញុំនឹងអាចសេរសេរពីអ្វីដែលខ្ញុំចង់ឱ្យអ្នកនិពន្ធសរសេរហើយ!
ហើយខ្ញុំក៏មិននឹកស្មានថាសំណួរមួយនេះវាលោតមកឱ្យខ្ញុំសួរខ្លួនឯងម្តងទៀតកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុននេះ ពេលដែលខ្ញុំបញ្ចប់ការសរសេរប្រលោមលោកវិថីជីវិត។
ចង់ធ្វើជាអ្នកនិពន្ធត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េច? គ្រាន់តែសរសេររឿងឱ្យចប់មួយរឿងបានក្លាយជាអ្នកនិពន្ធហើយ!
ចង់ឱ្យស្នាដៃចេញរូបរាងធ្វើយ៉ាងម៉េច? បោះពុម្ពហើយចែកចាយទៅ គឺវាបានហើយ!!
ឈប់ស្ទាក់ស្ទើទៅ! ទាន់ឱកាសមកដល់ត្រូវតែខំចាប់យកឱ្យបាន។
#គន្លឹះនិពន្ធរបស់អ្នកនិពន្ធរតនា
