អរុណសួស្តីថ្ងៃថ្មីនៃសករាជ
យប់មិញខ្ញុំដូចជាសប្បាយជ្រុលហើយ
យប់មិញខ្ញុំដូចជាយំច្រើនហើយ
យប់មិញខ្ញុំមិនចូលរួមឆ្លងឆ្នាំឡើយ
យប់មិញគឺជារឿងឆ្នាំចាស់ រឿងយប់មិញគឺជារឿងហួសហើយ។ ល្អអាក្រក់យ៉ាងណា
នៅសល់តែអនុស្សាវរីយ៍
ថ្ងៃនេះ ម៉ោងនេះ នាទីនេះទើបជាបច្ចុប្បន្ន បើមានរឿងមិនល្អពីយប់
ខ្ញុំមានតែសុំទោសខ្លួនឯងដែលផ្តល់ការចងចាំឈឺចាប់មួយនេះ តែមិនអីទេ ថ្ងៃថ្មីអ្វីៗក៏ថ្មីដែរ។
ព្រះអាទិត្យបញ្ចេញពន្លឺដោយក្តីសង្ឃឹម
ព្រះអាទិត្យប្រាប់ឱ្យខ្ញុំញញឹម ព្រះអាទិត្យប្រាប់ខ្ញុំថា
ផែនដីនេះនៅត្រូវការខ្ញុំណាស់។
ខ្ញុំមិនគួរអស់សង្ឃឹម អន់ចិត្តអ្វីទៀតដែរ
ដ៏រាបណាផែនដីនៅតែត្រូវការខ្ញុំ ព្រះអាទិត្យនៅតែរះផ្តល់កម្លាំងចិត្តឱ្យខ្ញុំ
ខ្ញុំនឹងនៅតែរឹងមាំរស់ប្រឈមនឹងគ្រប់រឿងរ៉ាវទាំងអស់។
ខ្ញុំមិនទន់ជ្រាយទេ ខ្ញុំមិនល្ងង់ទៀតទេ
ហើយក៏មិនធ្វើក្មេងមិនដឹងអីទៀតដែរ!
ឆ្នាំថ្មីចិត្តថ្មី ខ្ញុំដឹងក្តីហើយ
ខ្ញុំមិនខ្ជះខ្ជាយពេលវេលារបស់ខ្ញុំទៀតទេ
ខ្ញុំនឹងតាក់តែងដំណើរជីវិតរបស់ខ្ញុំខ្លួនឯង ហើយដើរទៅរកក្តីស្រមៃរបស់ខ្ញុំ។
បញ្ហាតូចតាចលែងរំខាន អារម្មណ៍ខ្ញុំបានហើយ បញ្ហាធំៗខ្ញុំលែងខ្លាចហើយ
ខ្ញុំដើរឆ្លងអ្នកឱ្យបានដោយភាពរឹងមាំរបស់ខ្ញុំ។
ចំណែកមនុស្សដែលមកដើម្បីតែផ្តល់ភាពអស់សង្ឃឹមឱ្យខ្ញុំ
ខ្ញុំនឹងលែងដៃឱ្យគេទៅ ទុកដៃទំនេរចាប់យកក្តីស្រមៃវិញ
ប្រសើរជាងចាប់ដៃមនុស្សដែលគេចង់ទៅ
